အေမၾကီး ပုတီးစိတ္ရင္းဧည့္ခန္းမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ သားသံုးေယာက္ရဲ ႔ ပံုေတြကိုအၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ ပုတီးစိတ္တာရပ္သြားျပီး သားေတြဆီ စိတ္ေရာက္သြားရျပန္တယ္။ သားအၾကီးဆံုးက သေဘာၤသား၊ အလတ္က စကာၤပူမွာ၊ အငယ္ဆံုးက သူ႔ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းနဲ႔ သူ႔ဝင္ေငြသူ။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းအေမတစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်ရင္းသားေတြဒီလို ျဖစ္သန္းလာရတဲ့ဘဝကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာျပန္တယ္။
သာမာန္ဝန္ထမ္းဘဝနဲ႔ သားေတြဘဝေ႔ရွေရးအတြက္ျဖတ္သန္းလာရတာဟာ ခေရာင္းလမ္းေတာ့မဟုတ္ခဲ့တာ ဒီအေဖနဲ႔ ဒီအေမသာ အသိဆံုးမဟုတ္လား။ ေယက်ာ္းေလး သံုးေယာက္ကိုထိန္းရတာလည္း လြယ္တာမွမဟုတ္ဘဲ။ အာေပါက္ေအာင္ေျပာဆုိ ဆံုးမႏိုင္လြန္းလို႔ ဒီအေျခေနေရာက္လာတယ္ေျပာရမွာဘဲေလ။ ၾကိဳးစားခဲ့သမွ် ခုေတာ့အရာထင္ျပီေျပာလို႔ရေအာင္ အေမတစ္ေယာက္လက္မေထာင္ႏိုင္ခဲ့ျပီေလ။
“သားၾကီးတစ္ေယာက္ေရာ သေဘာၤမွာအဆင္မွေျပပါ့မလားမသိဘူး ႏွစ္မျပည့္ဘဲဘာလို႔မ်ားျပန္လာရတာလဲမသိဘူး။ သူအေၾကာင္းနဲ႔ သူေနမွာေပါ့ေလ။ သူလည္းအေတြ႔ၾကံဳရွိေနတာဘဲ စိတ္ခ်လို႔ရပါတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒင္းကအေပ်ာ္အပါးမက္ေနတာ့ ပိုက္ဆံမွ စုမိပါ့မလားမသိဘူး။ ကိုယ္ေတြမွာမလိုဘူးဆိုေပမယ့္လုိ႔ သူတို႔ေတြေနာင္ေရးကရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။ ေအာ္ အသက္ဘဲ သံုုးဆယ္နားကပ္ေနမွေတာ့ သိမွာပါေလ။ အလတ္ေကာင္ကေတာ့ အေနေအးေပမယ့္ သူကလည္း မထင္ရင္ မထင္သလုိလုပ္တတ္တာ။ အေပါင္းအသင္းကလည္းေပါမွေပါ။ မဟုတ္မဟတ္ေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနမွျဖင့္ ငါအေမ ရင္က်ိဳးရဦးမယ္။”
“ဝုတ္…ဝုတ္…..ဝုတ္”
ခ်စ္ပု ေအာ္သံၾကားမွ ပုတီးစိတ္ရင္း သားေတြဆီ စိတ္ေရာက္သြားတာ သတိရေတာ့တယ္။ ဒီလိုအျဖစ္ကလည္းမဆန္းေတာ လူကသာအလုပ္ လုပ္ေနရတယ္ စိတ္ကေတာ့ သားေတြဆီအျမဲေရာက္ေနရတာေလ။ အေဝးကသားေတြအတြက္ကလညး္ ပုတီးစိတ္ျပီးတိုင္း ေမတၲာပို႔ေနရတယ္။ အနားကသားကိုလည္း လုပ္ငန္းခြင္မွာ အဆင္ေျပဖို႔ အေရာင္းအဝယ္ေကာင္းဖို႔ ဆုေတာင္းေပးေနရတာဘဲေလ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ သူတို႔အေၾကာင္း ဘဲေတြးေနရတာနဲ႔ ကိုယ့္အတြက္ေတာင္ဘာမွ မစဥ္းစားႏိုင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ အိမ္ကသားအငယ္ေကာင္ကေတာင္ “ေမေမ့သားတစ္ေယာက္ ဒီမွာရွိေသးတယ္ဆိုတာလည္းသတိရပါဦး” တဲ့ေလ“ႏို္င္ငံျခားကလူေတြမွ သားမဟုတ္ပါဘူး ဒီကလည္းသားပါဘဲ” တဲ့ “သားရယ္မင္းအကိုေတြက ေရျခားေျမျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနရေတာ့ စိတ္ပူလို႔ပါကြာ” ဆုိျပီးျပန္ေခ်ာ့ရေသးတယ္။ ဒါေတာင္သူကျပန္ေျပာေသးတာ။ “ဒါေၾကာင့္ေမေမကို ေဒၚပူပူ လို႔ေခၚၾကတာ” တဲ့ေလ ေကာင္းေရာ။“တကယ္လည္း သားငယ္ေလးရွိလို႔ ေမေမ သက္သာေနရတာပါသားရယ္”အေမၾကီးစိတ္က သားငယ္ဆီေရာက္သြားျပန္ေရာေလ။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္တာဘဲေလ အိမ္မွာကအေဖာ္ ေခၚမထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ ဒီေတာ့ မိုးလင္းတာနဲ႔ အငယ္ေကာင္က ေစ်းသြား ခ်က္ျပဳတ္ျပီးမွ အလုပ္သြားတာ။ သူကေတာ့ အလုပ္ကို ထမင္းဘူးမယူဘူးေလ အလုပ္မွာစားတာ။ သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ေတြ႔တဲ့ေနမွ ေကာင္မေလးၾကိဳက္တဲ့ဟင္းခ်က္ယူသြား တာ ဒါေတာ့အေမမၾကိဳက္ေပါင္ မိန္းကေလးအတြက္မ်ား သူကခ်က္ျပဳတ္ယူသြားရတယ္လို႔ အေမၾကီး စိတ္ထဲကေန မဲ့လိုက္မိေသးတယ္။
အေမၾကီး ေတြးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေတြးေနတုန္း နာရီၾကည့္မိေတာ့မွ “ဘုရားေရ ” ဆိုျပီးအသံထြက္သြားတယ္။ ငါးနာရီဆိုရင္မီးပ်က္ေတာ့မယ္။ မီးမပ်က္ခင္ ထမင္းအိုးတည္ရဦးမယ္ ခုဘဲေလးနာရီထိုးေနျပီ မွီေတာ့မွိီေကာင္းပါရဲ ႔။ ေအာ္“သားေတြအေၾကာင္းမ်ားေတြးမိရင္ ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့ဘဲ” ဆိုတဲ့ အေဖၾကီးစကားျပန္ၾကားမိေတာ့ ျပံဳးရေသးတယ္။အေတြးကုိျဖတ္ျပီး ကမန္းကတန္း ဆန္ေဆးျပီး ေပါင္းအိုးထဲထည့္လိုက္ရတယ္။ မီးပ်က္သြားရင္ ဂတ္(စ္) အိုးနဲ႔ခ်က္လို႔ရေပမယ့္ ထမင္းအိုးကို လက္ေတြကေကာင္းေကာင္းမႏိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။ ဘုရား တရားမလို႔ မီးရယ္မပ်က္လိုက္ပါဦး လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္မိျပန္ေရာေလ။ ဒိိိီအခ်ိန္မွာေတာ့ မီးမျပတ္ဖို႔ ကေန ဘာကိုမွ အာရံုမေရာက္ႏိုင္ေတာ့။ ဟုတ္တယ္ေလ မီးက လာရမယ့္အခ်ိန္သာေနာက္က်တာ ျပတ္ဖို႔ဆိုရင္ ဝီရိယက ေကာင္းလြန္းလို႔ခက္ေနရတာေလ။ ထမင္းေပါင္းအိုးက “ေထာက္” ဆိုျပီး ေမာင္းတတ္သြားမွ အေမၾကီး သက္ျပင္းေလးခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။ မၾကာပါဘူး လွ်ပ္စစ္မီးကေတာ့ ဘုရားေခၚရာကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားျပီေလ။ နာရီၾကည့္မိေတာ့ ေလးနာရီခြဲျပီးခါစဘဲရွိေသးတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ ထမင္းကေတာ့ ေရခမ္းရံုဘဲရွိဦးမယ္။ အနပ္ေတာ့နည္းနည္းလိုမယ္ထင္တယ္။ သားၾကီးသာရွိရင္ ေခ်ာ့ေမာ့ေကြ်ရဦးမယ္ လို႔ေတြးလိုက္မိတယ္။ သူက ထမင္းကို ေပ်ာ့လည္းမစား မာလည္းမစားနဲ႔ ဘယ္လိုေကာင္ေလးမွန္းမသိဘူး။ သေဘာၤေပၚမွာေတာ့ဘယ္လို စားမလဲမသိဘူး အေမ့ဆိုရင္အရမ္းႏိုင္တာ။ တစ္ေယာက္တည္းေျပာရင္း လက္က ပုတိိီးဆိီျပန္ေရာက္သြားရျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အာရံုထည့္ျပီးစိတ္ရမယ္ ပုတီးပတ္ေတြကလိုေနေသးတယ္ေလ။ ညက်ရင္ ကိုရီးယားကားကလည္း ေကာင္းခန္းေရာက္ေနျပီ လက္လႊတ္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ေအာ္ ပုတီးစိတ္ပါ့မယ္ ဆိုကာမွ ကိုရီးယားကား အေၾကာင္းေရာက္သြားျပန္ျပီ လြင့္ေနတဲ့ စိတ္ကိုစုစည္းလိုက္တာေတာင္မွ နံရံကျပကၡဒိန္ေပၚ အၾကည့္ေရာက္သြားေသးတယ္။
“ တီ….တီ….တီ၊ ဝုတ္…..ဝုတ္…..ဝုတ္” ဒါအငယ္ေကာင့္ ကားဟြန္းသံ၊ အေမေမွ်ာ္ေနမွန္းသိလုိ႔ လမ္းထိပ္ကတည္းက ကားဟြန္းတီးလာတာ။ ကားဟြန္းသံၾကားတာနဲ႔ ခ်စ္ပုကလည္းအသံေပးျပီး အေမ့ကိုၾကည့္ေဟာင္လုိက္ ျခံေ႔ရွထြက္ေျပးလိုက္နဲ႔ အေမေရ ပ်င္းမေနေတာ့ ျပန္လာၾကျပီလို႔မ်ားေျပာေနသလားမသိပါဘူး ။ ဒါကလည္း သူ႔အလုပ္ေလ အိမ္ကကားေတြရဲ ႔ဟြန္းသံကို သူအကုန္မွတ္မိေနတာ ကားဟြန္းသံၾကားရင္ သူ႔မွာလည္းပ်ာယာခတ္ေနျပီ။ ျပန္လာသမွ် လူကိုထြက္ၾကိဳရတာလည္း သူ႔မွာေမာ။ အေမလည္း ခုမွျပံဳးႏိုင္ေတာ့တယ္။ အငယ္ေကာင္ ကားေပၚကဆင္းဆင္ျခင္း နင့္အကိုေတြျပန္လာေတာ့မယ္္ဆိုျပီးစီးေျပာလိုက္ရတာ အရသာကိုရွိေနတာဘဲ။ “ကိုၾကီးေရာ ကိုလတ္ေရာလား”။ “ဟုတ္တယ္ ကိုၾကီးသေဘာၤက ခုစင္ကာပူကိုသြားေနတယ္ အဲဒီမွာ ဆင္းျပီး ကိုလတ္နဲ႔အတူျပန္လာမယ္တဲ့၊ ကိုၾကီးကေတာ့ ဒီမွာၾကာဦးမွာေပ့ါ ကိုလတ္ကေတာ့ ခြင့္က တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္ဘဲရမွာလို႔ေျပာတာဘဲ”။ “ေကာင္းပါတယ္ သားတို႔မိသားစု အတူမဆံုရတာဘဲ ကိုလတ္ထြက္သြားကတည္းက မဟုတ္လား ဆူသံပူသံေလးေတြ ျပန္ၾကားရဦးမွာေပါ့” ဆိုကာ ခ်စ္ပုကိုေကာက္ခ်ိီျပီးထြက္သြားတဲ့ အငယ္ေကာင္ရဲ ႔ ေနာက္ေက်ာကိုဘဲ လိုက္ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္။ “သူကလည္းတစ္မိ်ဳး ဘယ္ေတာ့မွ လူေတြနဲ႔ အေပါက္လမ္းတည့္ေအာင္မေျပာဘူး ဒီအခိ်ဳးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ားစိီးပြားေရးလုပ္ေနလဲမသိဘူး” လို႔ေတြးလုိက္မိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ေပ်ာ္သြားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေလးကို ေတာ့ အေမလုပ္သူက ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လု္ိက္ေသးတယ္ေလ။ အေမဆိုတာက သားေတြရဲ ႔ မ်က္ႏွာကို အျမဲတမ္း ဖတ္တတ္ေနၾကမဟုတ္လား။
“တီ…တိိိိီ…တီ” ျပန္လာျပန္ျပီ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဇာတ္လမ္းကေကာင္းေနျပီဆုိရင္ “သားေရနင့္အေဖျပန္လာျပီ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ပါဦး” အေမၾကီးကေတာ့ ဒီအခိ်န္ဆိုရင္ တီဗီေ႔ရွကမထခ်င္ေတာ့။ တစ္ေနကုန္ အိမ္မွာတစ္ေယာက္မတည္းေနရတာ ဒီအခ်ိန္ေလးဘဲ ဇာတ္လမ္းၾကည္ျပီး စိတ္ေျဖေနရတာဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္ကိုဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ပါဘူး။ “သားၾကီးတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာေတာ့မယ္ဆို ဘယ္ေတာ့လို႔ေျပာလဲ”အငယ္ေကာင္ေျပာလိုက္လို႔ထင္တယ္ အေဖၾကီးအနားလာျပီး ခ်က္ခ်င္းေမးေနတယ္။ “ဟုတ္တယ္” အေမၾကီး ဒါဘဲေျပာႏိုင္တယ္ အာရံုက ကိုရီးယားကားကခြာလု႔ိမရေသး။ ဒီအခိ်န္မွာ သူ႔စိတ္ထဲဘာမွမရွိေတာ့ “ေနာက္မွေျပာမယ္ကြာ” ဇာတ္လမ္းကေကာင္းေနျပီ အေဖၾကီးကို တစ္ခါတည္းေမာင္းထုတ္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းကုတ္ျပီးထြက္သြားတယ္။ အငယ္ေကာင္က ၾကည့္ျပီးရယ္ေနေတာ့ အေဖကေနာက္ကေန လက္ဝါးခါျပလိုက္ ေခါင္းခါျပလုိက္ လုပ္ေနလို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးလုိက္ရေသးတယ္။
အငယ္ေကာင္ျပင္ထားတဲ့ ထမင္းဝိုင္းမွာ ဝင္ထိုင္ထိုင္ခ်င္း ထင္ထားတဲ့အတိုင္းဘဲ “ အေမ့ ထမင္းကအနပ္လိုေသးတယ္” ဆိုတဲ့ အငယ္ေကာင္ဆိီကအသံထြက္လာတယ္။ “မီးျပတ္သြားလို႔ပါကြာ”လို႔ ျပန္ေျပာရင္း စိတ္ထဲကေတာ့ “မင္းအကိုေတြအေၾကာင္းေတြးေနတာနဲ႔ ထမင္းအိုးတည္ဖို႔ေမ့သြားေဟ့” လုိ႔ဆက္ေျပာလုိက္မိေသးတယ္။“ ေျပာပါဦး သားတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လိုလုပ္အတူတူျပန္လာမွာလဲ့”။ “သားၾကီးကစကၤာပူမွာဆင္းရမွာတဲ့ အဲဒါသူ႔ညီဆီ ဖုန္းဆက္ျပီး အတူျပန္ဖို႔လွမ္းေျပာတယ္တဲ့ အလတ္ေကာင္ကလည္း ျပန္လာခ်င္ေနတာဆိုေတာ့ ခြင့္တင္ျပီး သူ႔အကိုနဲ႔ အတူတူျပန္လာမွာ ေနာက္အပတ္ထဲေရာက္မယ္တဲ့” အေမၾကီး ထမင္းမစားႏိုင္ေသး သူသိထားသမွ်ကု္ိ ေဖာက္သည္ခ်ရတာနဲ႔တင္ ဗိုက္ကျပည့္ေနျပီ။ “မင္းသားၾကီး ျပန္လာေတာ့မပ်င္းရဘူးေပါ့ကြာ မင္းနဲ႔ရန္ျဖစ္သံေတြၾကားရဦးမွာေပါ့ ခုသာေမွ်ာ္ေန သားအမိေတြကတည့္ၾကတာကိုး”လုိ႔ေျပာျပီးရယ္ေနတဲ့ အေဖကို႔ မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးရင္းက “သူတုိ႔ျပန္လာရင္ သားအလုပ္မသြားနဲ႔ေနာ္ နင့္အကိုေတြဖို႔ ဟင္းခ်က္ရေအာင္ေလ၊ ေမေမတုိ႔ မနက္ေစာေစာ ေစ်းသြားၾကမယ္ေလ”။ အငယ္ေကာင္လွမ္းၾကည့္ေတာ့မသိဟန္ေဆာင္ျပီးဆက္ေျပာတယ္ “မင္းအကိုၾကီးအတြက္ကေတာ့ ငါးခူေလးေတြ ကြ်တ္ေနေအာင္ေၾကာ္ျပီး ငရုတ္သီးနဲ႔ ျပန္လိွမ့္ရမယ္၊ ျပီးရင္ကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ခ်က္မယ္၊ ကိုလတ္အတြက္ကေတာ့ ဝက္သားကိုကြ်တ္ေနေအာင္ေၾကာ္ေပးထားရမယ္ သူကအေျခာက္အျခမ္းသိပ္ၾကိဳက္တာေလ”။ “အေမၾကီးရယ္ ထမင္းစားလိုက္ပါဦး ဟိုကလူေတြျပန္လာဖို႔က တစ္ပတ္ေလာက္လိုပါေသးတယ္၊ သြားေခၚလို႔ရရင္ မင္းသားေတြကိ္ို ေခၚျပလုိက္ခ်င္တယ္ မင္းတို႔အေမျဖစ္ေနတာၾကည့္ၾကဆိုျပီးေတာ့ေလ”ဆိုျပီး အေဖကေျပာေတာ့ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ေနတဲ့ အငယ္ေကာင္ကို “နင္ကဘာရယ္တာလဲ” ဆိုျပီးလွည့္မဲလိုက္ေသးတယ္။ “ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကိုၾကိီးတုိ႔ျပန္လာရင္ ေဖေဖလက္ေဆာင္ရထားတဲ့ ပုလင္းတစ္လံုးတည္းနဲ႔ မေလာက္မွာဆိုးလို႔ ထပ္ဝယ္ထားရဦးမွာဘဲဆိုျပီး ေတြးလုိက္မိလို႔ပါ”။ အေဖကေတာ့ဘာမွ မေျပာေတာ့ေပမယ့္ ဒီေကာင္ေတြ ဟိုမွာဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္ေနမလဲလို႔ ပူရျပန္ေရာေလ။“ေအာ္ငါ့ႏွယ့္ပူစရာေတြခ်ည္းပါလားေနာ္” လို႔ေတြးမိေသးတယ္။
1 comment:
လာလည္ပါတယ္..က်ေနာ္.ဆီလည္းလာလည္ပါဦးေနာ္..
www.acorneinkalay.blogspot.com
Post a Comment